Έλα να παίξουμε.......

ναι... ναι... καλά άκουσες,  έλα να παίξουμε.... έλα βρήκα παιχνίδι από τα παλιά, ξύλινο & στρογγυλό δεν ξέρω αν το θυμάσαι γιο γιο το λένε, να δες και την φωτογραφία του...

Είμαι σίγουρη πως το θυμήθηκες και σίγουρα πριν από χρόνια το είχες παίξει... 

Εγώ έχω κλάψει πολύ γιαυτό το παιχνίδι, ποτέ σαν παιδάκι δεν κατάφερνα να το ανεβοκατεβάζω παίζοντας το, πάντα το έκανα άγαρμπα και το ξύλινο ροδάκι έπεφτε κάτω με την μία!!!!!

Τα χρόνια πέρασαν το παιχνίδι ξεχάστηκε και ξαφνικά την άνοιξη εκεί που έψαχνα κάτι να βρω το παλιό μου ξύλινο γιο γιο γλίστρησε και έπεσε στα πόδια μου!!!! 

Ωπ εδώ σε έχω σκέφτηκα, τώρα που έχω μεγαλώσει θα κάτσω να ασχοληθώ μαζί σου.... θα σε μάθω που θα μου πας!!!! 

Και ναι ρε παιδιά το έμαθα... και άρχισα να παίζω μαζί του, και έσπαγα τα νεύρα σε κάποιους "μεγάλους" που ζαλιζόντουσαν με το ανεβοκατεβασμα  του γιο γιο και εγώ εκεί παιχνίδι με τις ώρες, και τότε ήταν που πήρα την απόφαση.... Θα βρω γιο γιο ξύλινα και θα μάθω στα παιδιά να παίζουν, έτσι μπας και αφήσουν το ηλεκτρονικό από τα χέρια... "

Στην Αίγινα λοιπόν βρήκα έναν υπέροχο τεχνίτη  τον Αντώνη Ασπράκη που με μεράκι  φτιάχνει πολλά πράγματα από ξύλο και μέσα σε αυτά και γιο γιο, και φυσικά μου έφτιαξε κάμποσα, αρκετά για να γεμίσω τον τόπο!!!!

Εγώ βέβαια δεν τα άφησα έτσι.... τα ζωγράφισα και σήμερα έχω να σας δείξω μερικά από αυτά, για κοιτάξτε πως σας φαίνονται???

δεν είναι σαν να σας φωνάζουν Έλα να παίξουμε????

Τα μικρά αυτά γιο γιο θα τα πάρω μαζί μου.... θα φτάσουν στην Βέροια και στην Πρωτοβουλία για το παιδί - λίγο πριν από την ώρα τους η αλήθεια είναι - για να πάρουν μέρος στο Χριστουγεννιάτικο παζάρι, 

και δεν θα πάνε έτσι μόνα τους.... τους έφτιαξα μικρά σακουλάκια από λινάτσα.....

για να τρυπώσουν μέσα....

και να προσφερθούν σαν δώρο σε μικρά ή σε μεγάλα παιδιά!!!