Ένα παραμύθι.... για ένα πολύχρωμο χαρταετό!!!!

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένα κοριτσάκι 

που είχε έναν πολύχρωμο χαρταετό. 

Τον αγαπούσε πολύ αυτόν τον χαρταετό. Τον είχε φτιάξει μόνη της.
Τον έκοψε, τον έβαψε και του έβαλε μια ουρά για να πετάει ψηλά.

Μια μέρα ο ουρανός γέμισε σύννεφα και ένας δυνατός αέρας άρχισε να φυσά.
Ο δυνατός αέρας τραβούσε με μανία τον χαρταετό από το χεράκι της και άρχισε να πετά όλο και πιο ψηλά, όλο και πιο ψηλά, ώσπου χάθηκε στον ουρανό μακριά.

Το κοριτσάκι καθόταν λυπημένο και σκεφτόταν τον αγαπημένο της χαρταετό.

Πού να βρίσκεται τώρα; Να κρυώνει; Μήπως είναι λυπημένο; Αποφάσισε να πάει να βρει τον αγαπημένο της χαρταετό. Σκέφτηκε να γράψει ένα γράμμα και να το στείλει παντού. Δεν μπορεί! Κάποιος θα είχε δει τον αγαπημένο της χαρταετό! Άρχισε να γράφει και να γράφει, να στέλνει και να στέλνει...με ένα πουλάκι. Και έστειλε παντού. Σε γνωστούς και φίλους.

Ρώτησε και τα πουλιά. Και της είπαν να στείλει και στις νεράιδες....
'Ετσι έγραψε και έστειλε σε όλες τις νεράιδες, μία για κάθε εποχή.

Πρώτα έστειλε στην νεράιδα του φθινοπώρου. Και τι έλεγε το γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα να δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα του φθινοπώρου να πουν...Τι να πουν; "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να φέρει πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε. Φύσηξαν όλα μαζί τα πλάσματα...

Μετά έστειλε γράμμα στην νεράιδα του χειμώνα. Έπαιζε με την αδερφή της την Νιφάδα. Και τι έλεγε το δικό της γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα να δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα του χειμώνα να πουν "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να φέρει πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε....Φύσηξαν όλα μαζί τα πλάσματα...

Μετά έστειλε γράμμα στην νεράιδα της άνοιξης. Και τι έλεγε το δικό της γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα να δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα της άνοιξης να πουν "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να φέρει πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε....

Μετά έστειλε γράμμα στην νεράιδα του καλοκαιριού. Και τι έλεγε το δικό της γράμμα; Παρακαλούσε την νεράιδα του καλοκαιριού να δώσει εντολή σε όλα τα πλάσματα του καλοκαιριού να πουν "Φύσα, αεράκι, φύσα!", για να φέρει πίσω τον χαρταετό της. Και έτσι έγινε.... Φύσηξαν όλα μαζί τα πλάσματα. Και φύσηξαν όλα τα πλάσματα σε όλες τις εποχές...και φύσηξαν...και φύσηξαν...και φύσηξαν... ώσπου ο αέρας τα άκουσε και άρχισε και αυτός να φυσά απαλά και επέστρεψε σε όλα τα παιδιά τους χαμένους χαρταετούς τους. Και επέστρεψε και στο κοριτσάκι που ως τότε ήταν πολύ λυπημένο τον πολύχρωμο χαρταετό του.

Και γέμισε ο ουρανός ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ και όλοι έτρεξαν να παίξουν μαζί τους. 

Το κοριτσάκι ήταν πολύ χαρούμενο και έκανε μια ευχή: 

Ζωγραφική με ακρυλικά σε ξύλο

ας μη χάσει ποτέ κανένα παιδί τον χαρταετό του....

Με αυτό το τρυφερό παραμύθι  που βρήκα στο blog "ΧΑΜΟΜΗΛΑΚΙ" σκέφτηκα να ξεκινήσω τις αναρτήσεις μου για τους "ΧΑΡΤΑΕΤΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ" 

με την ευχή να γεμίσει η Βέροια χαρταετούς και τα προσωπάκια των παιδιών χαμόγελα!!!