Η Τσάντα κάνει την γυναίκα!!!!

Φωτογραφία από το internet

Λένε  ότι «η τσάντα κάνει τη γυναίκα», και νομίζω πως έχουν απόλυτο δίκιο....  λένε επίσης  ότι «ο πιο αγαπημένος σύντροφος μιας γυναίκας δεν είναι ο άνδρας της αλλά η τσάντα της», αλλά δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι ισχύει....

Φωτογραφία από το internet

αυτό που σίγουρα μπορώ να σας πω είναι πως  οι τσάντες πάντα ήταν η αδυναμία μου (και όσες με ξέρετε καλά,  το έχετε διαπιστώσει) και στα τόσα χρόνια που κουβαλώ στην πλάτη μου άγνωστο πόσες έχω αγοράσει....  μικρές, μεγάλες, μονόχρωμες, πολύχρωμες... όλες τις αγαπούσα και τις φρόντιζα, ποτέ όμως δεν είχα σκεφτεί ότι θα έρθει η ώρα που θα κάτσω να φτιάξω και εγώ τσάντες.....   όταν όμως μπλέκεις με καλές παρέες, αποφασίζεις να το παίξεις και εσύ "χρυσοχέρα" και "καλό παιδί" και αρχίζεις το πλέξιμο!!!!

Τσαντούλα λοιπόν πλεκτή, φοδραρισμένη και με κοκάλινα χερουλάκια, που μπορεί να κρατηθεί απόγευμα ή και βράδυ....  μια και το μαλλάκι της την κάνει να λαμποκοπά!!!!! 

Το μαλλάκι όμως ήταν αρκετό οπότε φτιάχτηκε και ένα μικρότερο τσαντάκι το οποίο  μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πορτοφόλι της μεγάλης τσάντας ή αν του βάλουμε αλυσιδίτσα σαν μικρό τσαντάκι που θα χωρέσει τα απολύτως απαραίτητα για μια βραδινή έξοδο!!!!!  

Και αυτές οι τσαντούλες ταξιδεύουν ήδη για την Πάτρα.... οι "Αντωνοπουλίτσες οι Χρυσοχέρες", ετοιμάζουν την έκθεσή τους με θέμα την "Τσάντα" και τις περιμένουν!!!

Θα ήθελα εδώ να σας ευχαριστήσω που περνάτε και αφήνετε τα σχόλια σας στις αναρτήσεις μου!!!! Το ότι δεν απαντώ δεν οφείλεται σε αδιαφορία μου ούτε στην τεμπελιά μου...  λόγοι υγείας με έχουν αναγκάσει να μην είμαι σε διακοπές, όπως είχα προγραμματίσει (γιαυτό ποτέ ας μην κάνουμε σχέδια γιατί ο Θεός γελά), και οι λόγοι αυτοί δεν μου επιτρέπουν να είμαι και πολλές ώρες παρέα με τον υπολογιστή μου!!! Σας ευχαριστώ και πάλι και σας εύχομαι να είστε καλά και να περνάτε καλά!!!!

Άλλος με την βάρκα μας!!!!!!!!

Βαρκάδα στην Χαλκιδική

Μια βάρκα ήταν μόνη σε μια θάλασσα γαλάζια
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά

Βαρκάδα στην Χαλκιδική

Βαρκάδα στην Τήνο

Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
και νοιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένω κάποιο γλάρο να φανεί

Βαρκάδα στα Κύθηρα

Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
και ποιός να ξέρει άραγε τι του 'πε η ξελογιάστρα
κι εκείνο εκοκκίνησε ακόμα πιο πολύ

Βαρκάδα στα Κύθηρα

Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ' ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω ομολογώ
ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
ας τ' άκουγα από σένα κι ας κοκκίνιζα κι εγώ

Βαρκάδα στην Ναύπακτο

Χτες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα 

που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τ' ασημιά

Βαρκάδα στην Θεσσαλονίκη

Βαρκάδα στην Θεσσαλονίκη

Και όλο συλλογιέμαι συλλογιέμαι πως κάτι
πρέπει νε είπε ο μπάτης μυστικά μες στα κλαδιά
ας τ' άκουγα από σένα τα λογάκια του μπάτη
κι ας ένοιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά

Βαρκάδα στον Πάνορμο Τήνου

Τίτλος: Μια βάρκα ήταν μόνη (Ο Γλάρος)

Στιχουργός: Αλέκος Σακελλάριος

Συνθέτης : Μάνος Χατζιδάκης

Βαρκάδα στην Τήνο

Το ταξίδι με αυτές τις βάρκες είναι η συμμετοχή μου στην πρόταση που έριξε η Πέτρα

 με γενικό τίτλο  "άλλος με τη βάρκα μας!"

Το Ξύλινο κουτί των παιχνιδιών!!!!

Μια φορά και ένα καιρό, σε ένα μαγαζί υπήρχε για πώληση ένα ξύλινο κουτί μεγάλο και βολικό για να φιλοξενήσει μέσα του πράγματα ενός παιδικού δωματίου.....

όμως, κόσμος έμπαινε, κόσμος έβγαινε από το μαγαζί και κανένας δεν το έπαιρνε μαζί του, κανείς δεν ήθελε να αγοράσει ένα ξύλινο κουτί....   ώσπου ένα βράδυ λίγο πριν σβήσουν τα φώτα,μια καλή νεράιδα τρύπωσε στο μαγαζί και πλησίασε το ξύλινο κουτί...

- Γειά σου ξύλινο κουτί, είμαι η νεράιδα με τις σαπουνόφουσκες, θέλεις να με βοηθήσεις να κάνουμε χαρούμενο ένα παιδάκι?????

- Και βέβαια νεραϊδούλα μου!!!   είπε το κουτί γεμάτο χαρά, αφού μετά από καιρό κάποιος αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί του....

Η Νεράιδα πήρε το μεγάλο μαγικό της καλάμι, άρχισε να φυσά, και ο κόσμος γέμισε από σαπουνόφουσκες που όταν έπεφταν πάνω στο κουτί έβγαιναν από μέσα τους μικρές νεραϊδούλες... μικρά ξωτικά και πολύ χιόνι!!!

Ξωτικά και Νεραϊδούλες δούλευαν ασταμάτητα ώρες πολλές και όταν τέλειωσαν πήραν το κουτί και το έβαλαν μπροστά στον καθρέπτη...

- Κοίτα πως έγινες φώναξε η Νεράιδα της σαπουνόφουσκας

- Πω, πω.... εγώ έγινα ένα κουτί χριστουγεννιάτικο και τώρα είναι καλοκαίρι, πως θα κάνω χαρούμενο το παιδάκι που μου είπες????

-Αχ κουτάκι μου ξέχασα να σου πω, φεύγεις πας ένα ταξιδάκι μέχρι την Κοζάνη και μέχρι να φτάσεις θα είναι λίγο πριν τα Χριστούγεννα οπότε σίγουρα θα μπορέσεις να κάνεις κάποιο παιδάκι χαρούμενο!!!

-Στην Κοζάνη????????????? μα εγώ δεν ξέρω κανέναν εκεί που θα πάω?????

-Μην σε νοιάζει θα σε παραλάβει η Αννιώ και θα σε οδηγήσει σε ένα όμορφο χώρο στον οποίο θα γίνει ένα Πανηγύρι αγάπης και προσφοράς....

τρέχα κουτάκι μου.... μέχρι τον Οκτώβρη πρέπει να έχεις φτάσει!!!!!!!!!!!!!

Ανακυκλώνοντας περιοδικά!!!!!

Με την ανατολή της δεκαετίας του εξήντα το μικρό κοριτσάκι με τις μακριές κοτσίδες  πέρασε την μεγάλη πόρτα του σχολείου, και ο μόνος τρόπος για να κάτσει στο θρανίο ήταν όταν το άφηναν να ασχολείται με τα καλλιτεχνικά....  αν δεν γινόταν αυτό???? το έσκαγε από την τάξη και σκαρφάλωνε στα δέντρα.... μικρός αντάρτης  η μαθήτρια του Νηπιαγωγείου!!!!!!!!!!!

Οι δημιουργίες της μικρής μαθητριούλας φυλάσσονται ακόμη μέσα στον μπεζ χάρτινο φάκελλο που είχαν φτιάξει μόνα τους τα μικρά παιδάκια του νηπιαγωγείου....

....αναμνήσεις πολύτιμες που είναι καλά κρυμμένες μέσα στα συρτάρια της ώριμης κυρίας πλέον (ηλικιακά μόνον... γιατί όπως σας έχω ξαναπεί εγώ θα μείνω αιώνια έφηβη).... μα που και που βγαίνουν στην επιφάνεια για να της θυμίσουν πως ξεκίνησε να κάνει τον καλλιτέχνη!!!! χα!χα!χα! 

 Ζωγραφική... χαρτοκολλητική... κέντημα....  περιέχουν τα μικρά πολύτιμα μπλοκάκια!!!! 

Μέσα στον μπεζ φάκελλο όμως ήταν και το ψαθωτό από κόλλες γλασέ, μάθημα προς το τέλος της χρονιάς και ναι το θυμάμαι καλά μια και με αυτόν τον τρόπο είχα φτιάξει την πρώτη μου χάρτινη τσαντούλα... που δυστυχώς δεν υπάρχει πια!!!!!

Τώρα θα μου πείτε που κολλάνε όλα αυτά.... περιμένετε και θα δείτε!!!

Πριν από λίγο καιρό βολτάροντας στην μπλοκογειτονιά  είδα πως οι φίλες μου οι "Αντωνοπουλίτσες οι Χρυσοχέρες"   αποφάσισαν να σταματήσουν για λίγο να φτιάχνουν υπέροχες σπιτικές λιχουδιές και να ασχοληθούν με την ΤΣΑΝΤΑ... το "Απόλυτο γυναικείο αξεσουάρ"

Οι τσάντες που θα συγκεντρωθούν, θα εκτεθούν το Φθινόπωρο και θα διατεθούν υπέρ των σκοπών του ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ.

Επειδή με τα κορίτσια είμαστε φίλες, και το Αντωνοπούλειο Ίδρυμα είναι από τα Ιδρύματα που έχω αποφασίσει πως θα βοηθώ για πάντα.... αποφάσισα να αρχίσω να φτιάχνω και εγώ τις δικές μου τσαντούλες!!!

Οι αναμνήσεις βγήκαν λοιπόν από το συρτάρι.... και άρχισα να φτιάχνω μια τσαντούλα, σαν εκείνη την πρώτη που είχα φτιάξει από τις κόλλες γλασέ, μόνο που τώρα είναι φτιαγμένη από φύλλα περιοδικών τα οποία έχουν πλαστικοποιηθεί.... μην λιώσει και αυτή σαν εκείνη την πρώτη μου τσαντούλα!!!!!!

Και όταν την τελείωσα την πήγα σε κάποιον ειδικό και της έβαλα και αλυσιδίτσα για να μπορεί να κρατηθεί σαν φάκελος μα και να μπορεί να κρεμαστεί στον ώμο!!! 

Ανακυκλώνοντας λοιπόν περιοδικά μπόρεσα και εγώ να πάρω μέρος σε αυτή την προσπάθεια.... αν θέλετε και εσείς να φτιάξετε μια  τσαντούλα με οποιοδήποτε υλικό    "οι Αντωνοπουλίτσες" θα την δεχτούν με πολύ χαρά, γιατί όσο και αν είναι χρυσοχέρες σίγουρα χρειάζονται την βοήθεια μας σε αυτήν τους την προσπάθεια!!!!!

Η Τσαντούλα μου έχει ήδη πάρει τον δρόμο για την Πάτρα..... τον δρόμο όμως έχω πάρει και εγώ για την όμορφη Θεσσαλονίκη... ίσως και την Χαλκιδική!!! το που πάω νομίζω πως είναι πια γνωστό, συνάντηση με τις αγαπημένες φίλες του βορρά... επίσκεψη σε διάφορες εκθέσεις που γίνονται αυτό τον καιρό στην πόλη, μπανάκια, διασκέδαση......

Πολλά φιλιά σε όλους σας!!!!!!!!!!!!!!

Η Νεροκολοκύθα!!!!

Η νεροκολοκύθα θεωρείται ένα από τα παλαιότερα καλλιεργούμενα φυτά και έχει χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο σαν λειτουργικό αλλά και διακοσμητικό αντικείμενο σε όλο τον κόσμο, καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας και πιστεύεται ότι κάλυψε το σύνολο του πλανήτη κατά τους προϊστορικούς χρόνους.

Ψάχνοντας σε διάφορους λαούς,   θα την βρούμε να χρησιμοποιείται σαν φωτιστικό, κατσαρόλα, κύπελλο, χωνί, παγούρι, φωλιά πουλιών, μα και σαν μουσικό όργανο - κιθάρα, λαούτο, βιολί, ξυλόφωνο!!!

Εδώ και χρόνια πολύ καλλιτέχνες βλέπονταν την με άλλη ματιά, την χρησιμοποίησαν σαν "καμβά" για να φτιάξουν επάνω της πραγματικά έργα τέχνης!!!!

Εγώ μια από τις δικές μου νεροκολοκύθες...

αποφάσισα να την παντρέψω με τον πηλό!!!!!

Ο Πηλός  άρχισε να παίζει με την νεροκολοκύθα... και αγγίζοντας την απαλά, την μεταμόρφωσε σε  γυναίκα...

Και μετά ήρθε το αστάρι και ύστερα τα χρώματα και οι πατίνες για να παίξουν και αυτά τον ρόλο τους..... στολίζοντας την!!!

Τελευταία έφτασε η μακιγιέρ....

και η μικρή νεροκολοκύθα "κυρία" πλέον, μα και λίγο ψωνισμένη.... πήρε τον δρόμο για τα μεγάλα σαλόνια!!!!

Όταν  έστριψε κοίταξα με περιέργεια το πλεκτό της σάλι.... και σκέφτηκα πως με τέτοιο καιρό  

θα ήθελα να είχα και εγώ κάτι να ρίξω στην πλάτη μου τα βραδάκια που η ψύχρα δυναμώνει!!!
Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την σκέψη μου και ντριν το κουδούνι..... "Ταχυδρόμος.... συστημένο" ακούστηκε η φωνή του κυρ Κώστα από τον κήπο.... και να το πακέτο που μου παρέδωσε!!!

Το ανοίγω και τι να δω....

ένα υπέροχο πλεκτό σάλι...

για τις δροσερές βραδιές.... από τη αγαπημένη μου "Σμαραγδένια"!!!!!!

Ρουλάκι μου σε ευχαριστώ πολύ, είναι "Υπέροχο" ..... θα το πάρω μαζί μου εκεί στα βόρεια που πάω!!!

Ξέρεις τι είναι ο έρωτας???

Το άγριο μπλε της θάλασσας ...

Το βαθύ κόκκινο της παπαρούνας...

Το φλύαρο πράσινο του λειβαδιού...

Το μεθυσμένο πορτοκαλί του χειμωνιάτικου ήλιου...

Αλκιόνη Παπαδάκη

"Λόγια ζωής"    

Ζωγραφίζοντας......

Γεια σας  αγαπημένοι μου φίλοι!!!

Και βέβαια ασχολήθηκα πολύ με decoupage, φτιάχνοντας έργα για τα bazaar...
και βέβαια πέρασα και περνώ ώρες δημιουργώντας με τον πηλό και την γυψόγαζα....
παράλληλα όμως πάντα βρίσκω τον απαιτούμενο χρόνο για να ασχοληθώ με την ζωγραφική, και να το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας.........

Το χειροκρότημα...

Ζωγραφική με χρωματιστά μολύβια σε χαρτί

Για μια σταγόνα νερό....

Το θέμα το βρήκα στο pinterest και ήταν  έργο του ζωγράφου Andrew Hutchinson ζωγραφισμένο με ακρυλικά....

Ζωγραφική με μολύβια ακουαρέλας
σε pastelmat

...ξέχασα όμως να το φωτογραφίσω τελειωμένο πριν μπει σε κορνίζα,  οπότε μπορείτε να τo δείτε έτσι όπως φαίνεται μέσα από το τζάμι!!!!

Το πέταγμα προς την ελευθερία

Ζωγραφική με μολύβια ακουαρέλας και παστέλ σε pastelmat

Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά την Δασκάλα μου που με οδήγησε σε αυτούς τους δρόμους, και που πάντα είναι δίπλα μου για να με μάθει μα και να μου προσφέρει την βοήθεια της!!!!