Η έκφραση είναι - μόνη αυτή - για έναν καλλιτέχνη ο υπέρτατος και μοναδικός τρόπος ζωής.
Ζούμε γιατί εκφραζόμαστε.

"ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ"


Δεν υπάρχει αληθινή ηδονή, εκτός από εκείνη που δίνει η δημιουργικότητα. Είτε φτιάχνει κανείς μολύβια, είτε μπότες, είτε ψωμί, είτε παιδιά. Χωρίς δημιουργία δεν υπάρχει αληθινή ευχαρίστηση.
"ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ"

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Η Κιβωτός..... "ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ"

Ο Κύριος φανερώθηκε στον Νώε και του είπε: 
- Σε ένα χρόνο θα ρίξω βροχή και θα σκεπάσω ολόκληρη τη Γη με νερό και θα καταστρέψω τα πάντα. Αλλά θέλω εσύ να σώσεις τους δίκαιους και ευσεβείς ανθρώπους και δύο ζώα από κάθε είδος που υπάρχει στη Γη. Σε προστάζω να χτίσεις μία Κιβωτό. 
Και ο Θεός παραδίδει στον Νώε τα σχέδια για την Κιβωτό. 
Με φόβο Κυρίου ο Νώε παίρνει τα σχέδια και συμφωνεί να φτιάξει την Κιβωτό. Θυμήσου, είπε ο Κύριος, Πρέπει να έχεις τελειώσει την Κιβωτό και να έχεις μαζέψει όλα τα ζώα σε ένα χρόνο. 





Ένα χρόνο αργότερα, αρχίζει να σχηματίζεται μια καταιγίδα και όλες οι θάλασσες της Γης έχουν φουρτούνα. Ο Θεός κοιτάει τι γίνεται και βλέπει τον Νώε να κάθεται στην αυλή του και να κλαίει. 
- Νώε! Ανακράζει, Που είναι η Κιβωτός; 
- Συγχώρεσε με Κύριε, παρακαλά ο Νώε, έκανα ό,τι μπορούσα αλλά αντιμετώπισα μεγάλα προβλήματα. Πρώτα-πρώτα έπρεπε να πάρω άδεια για την κατασκευή και τα σχέδια που μου έδωσες δε συμφωνούσαν με τον ισχύοντα κανονισμό. Χρειάστηκε να προσλάβω ναυπηγό και να ξαναγίνουν τα σχέδια από την αρχή. Μετά βρέθηκα σε διαμάχη με το Λιμενικό για το αν χρειαζόταν η Κιβωτός σύστημα πυρασφάλειας, βάρκες και σωσίβια. 
Μετά μου έκανε καταγγελία ο γείτονας μου, γιατί παραβίαζα λέει τα όρια δόμησης χτίζοντας την Κιβωτό στην αυλή μου, και έτσι χρειάστηκα άδεια και από την Πολεοδομία. 
Είχα πρόβλημα και να βρω ξύλα για την Κιβωτό γιατί υπήρχε απαγόρευση υλοτόμησης για την προστασία της Πιτσιλωτής Κουκουβάγιας. Τελικά κατάφερα να πείσω την Υπηρεσία Προστασίας Δασών πως χρειαζόμουν το ξύλο για να σώσω τις κουκουβάγιες. 
Αλλά όμως ο Οργανισμός Προστασίας Ζώων δεν με άφηνε να πιάσω κουκουβάγιες. Και έτσι δεν έχουμε κουκουβάγιες. 
Μετά οι ξυλουργοί κατέβηκαν σε απεργία, αλλά κατάφερα να έρθω σε συμφωνία με το σύλλογο τους. Τώρα έχω 16 ξυλουργούς να δουλεύουν στην Κιβωτό, αλλά δεν έχω κουκουβάγιες. 
Όταν άρχισα να μαζεύω τα υπόλοιπα ζώα, μου έκανε μήνυση μία ομάδα ακτιβιστών, γιατί θα έπαιρνα μόνο δύο από κάθε είδος. 
Όταν ξεμπέρδεψα με αυτή τη μήνυση με ενημέρωσαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι δεν γινόταν να συνεχιστούν οι εργασίες αν δεν κάνω δήλωση για την επίδραση στο περιβάλλον του σχεδιαζόμενου κατακλυσμού. Δεν τους αρέσει η ιδέα ότι δεν έχουν αρμοδιότητα στις αποφάσεις του Δημιουργού του Σύμπαντος. 
Μετά οι τοπογράφοι τους Στρατού απαίτησαν χάρτη της προτεινόμενης ροής των υδάτων του κατακλυσμού. Εγώ τους έστειλα μία υδρόγειο. 




Αυτές τις μέρες προσπαθώ να λύσω ένα ζήτημα με την Επιτροπή Ισότητας, που λένε ότι κάνω διακρίσεις επειδή δεν θα πάρω ανθρώπους που δεν πιστεύουν σε Εσένα, Κύριε. 
Μου έστειλαν και αυτή την ειδοποίηση με δικαστικό επιμελητή ότι οφείλω φόρο και πρόστιμο γιατί δεν δήλωσα την Κιβωτό ως σκάφος αναψυχής. 
Τώρα η εφορία έχει παγώσει τις καταθέσεις μου γιατί πιστεύουν ότι φτιάχνω την Κιβωτό για να φύγω από την χώρα για να μην πληρώσω φόρους. 
Και ακόμη δεν έχει αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας αν ο Κατακλυσμός είναι αντισυνταγματικός, αφού πρόκειται για θρησκευτική πράξη. 
Πραγματικά, δεν υπάρχει περίπτωση να τελειώσω για τουλάχιστον 5 χρόνια. 
Και τότε άρχισε να καθαρίζει ο ουρανός, να λάμπει ο ήλιος και να ηρεμούν οι θάλασσες. Το ουράνιο τόξο στόλισε τον ορίζοντα. 
Ο Νώε κοίταξε τον Θεό με ελπίδα. 
- Κύριε, αυτό σημαίνει ότι δεν θα καταστρέψεις τη Γη; 
Και απάντησε ο Θεός: 
- Μπα, δε βαριέσαι. Ας το κάνει η κυβέρνηση!!!!!!


Πηγή: ΑSTEIAKIA




Ευτυχώς  εγώ και οι συμμαθήτριες μου με τις οδηγίες της μοναδικής Μαρίας Κάντζαλη, κλειστήκαμε μέσα στο εργαστήρι της Misirlou ένα ολόκληρο Σαββατοκύριακο, αψηφήσαμε την τρέλα των ημερών και τον πανικό και δημιουργήσαμε......  φτιάξαμε  την δική μας ΚΙΒΩΤΟ ένα μοναδικό πλεούμενο από πηλό, που εγώ το ονόμασα "ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΙΧΑΛΗΣ'' για να το κάνω δώρο στον δικό μου Μιχάλη που σε λίγες μέρες έχει τα γενέθλια του..... 

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.... και που θα πάει και αυτό θα περάσει!!!!!

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

Οι κούπες, και η λάμπα που έγινε τσαγιέρα!!!!!!!!!!!

Το blog της Αριστέας "Η ζωή είναι ωραία" σίγουρα όλοι το γνωρίζετε...... σίγουρα έχετε περάσει από αυτό για να απολαύσετε το δρώμενα του γραπτού και ποιητικού λόγου, όπως  Το Συμπόσιο Ποίησης.... τις ιστορίες του Καφενέ.... τις ιστορίες της νύχτας....

Η ταλαντούχα Αριστέα όμως αποφάσισε να κάνει και έναν διαγωνισμό για όσους τα χέρια τους πιάνουν όπως λέει και ο τίτλος του "Άλλαξε το" και πολλοί από εσάς πήρατε μέρος σε αυτό!!!! 

Δεν προλαβαίνω να πάρω μέρος σκέφτηκα στην αρχή.... και πραγματικά στεναχωρήθηκα μέχρι που ένα απόγευμα κατέβηκα στην αποθήκη να πάρω κάτι και ψάχνοντας έπεσα επάνω σε ένα πορτάκι από ντουλάπι κουζίνας που από λάθος του μαραγκού χάλασε....



και φυσικά είχα ζητήσει από τον μαραγκό να μου το αφήσει..... ο καημένος με κοίταξε θυμάμαι με απορία,  δεν μπορούσε να καταλάβει τι το ήθελα, αλλά το άφησε και έφυγε (που να ξέρει ο άνθρωπος τι τρέλα κουβαλάω!!!).....  και να τώρα που ήρθε η ώρα το χαλασμένο πορτάκι να φανεί χρήσιμο....

Αστάρι, ακρυλικά, χαρτιά, δαντέλες, rellief, stencils, σφραγίδες βρέθηκαν αυτόματα πάνω στον πάγκο εργασίας και σε μερικές ώρες το  "πορτάκι" με mixed media έγινε ένα πινακάκι για να στολίσει μια κουζίνα ή ένα καθιστικό.....



Βλέποντας όμως τα φλιτζάνια σκέφτηκα πως κάτι έπρεπε να υπάρχει για να φιλοξενήσει τσάι ή καφέ για το σερβίρισμα.... μία τσαγιέρα δηλαδή, τι έτσι σκέτα θα πάνε τα φλιτζάνια στον διαγωνισμό???? Πως θα μπορούσα όμως να φτιάξω μία τσαγιέρα?????

 Με μία λάμπα φυσικά.... μία καμμένη λάμπα, από αυτές που περίμεναν υπομονετικά σε μια χάρτινη σακούλα για να πάνε στον ειδικό κάδο ανακύκλωσης του super market.



Ο πηλός που πάντα υπάρχει σε αναμονή στο εργαστήρι μου ήρθε να την αγκαλιάσει και να της δώσει την νέα της μορφή.... 



και ύστερα τα χρώματα και οι πατίνες ήρθαν να την καλλωπίσουν......


και η Τσαγιέρα άρχισε να στριφογυρίζει και να φωτογραφίζεται!!!!

Εκεί στον φιλόξενο χώρο της Αριστέας περίμεναν αρκετές μέρες μαζί με άλλες όμορφες και ευφάνταστες δημιουργίες για να φτάσει η μέρα της παρουσίασης τους και αφού τελείωσε η πασαρέλα.... και οι δημιουργίες βαθμολογήθηκαν, ήρθε η ώρα να βγουν και στο παράθυρο του δικού τους σπιτιού!!!


Να ευχαριστήσω και από εδώ την Αριστέα για τον όμορφο διαγωνισμό, για την όμορφη παρουσίαση όλων των δημιουργιών, για τον χρόνο που κατανάλωσε για την συλλογή και παρουσίαση των ψήφων, και να συγχαρώ όλους τους συμμετέχοντες και ιδιαίτερα τους νικητές!!!!!!

Να έχετε μια όμορφη εβδομάδα.... ελπίζω καλοκαιρινή!!!!!!!!!

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Βόλτες..... συναντήσεις και συγκινήσεις!!!!!

Μια υπόσχεση σε ένα μικρό παιδί, ήταν η αφορμή για ένα σύντομο ταξίδι..... μέχρι την Βέροια, επιστροφή για λίγο στο "Σπίτι της Βεργίνας" στον χώρο δηλαδή που η "Πρωτοβουλία για το παιδί"  φιλοξενεί... μικρούς αγγέλους!!!!!




Ένα τηλεφώνημα όμως με έκανε να περάσω πρώτα από την Θεσσαλονίκη, δεν θα μπορούσα με τίποτα να μην πάω να απολαύσω για άλλη μια φορά την έκθεση των μαθητών του εργαστηρίου της Ανθούλας  "ΧΡΩΜΑΤΑ & ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ", μα και να συναντήσω και τις φίλες που έχω στην όμορφη πόλη του Βορρά!!!!

Έτσι οι βόλτες ξεκίνησαν από την ατέλειωτη παραλία......





την έκθεση βιβλίου.... για να μπορέσω να αποκτήσω το όμορφο βιβλίο της "Εκφραστικής μου Φίλης" της Κικής.....





συνεχίστηκαν στο Παζάρι Παλαιών Αντικειμένων......





και τελείωσαν στην Αρετσού.....


στην έκθεση των μαθητριών του μαγικού εργαστηρίου "ΧΡΩΜΑΤΑ & ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ"  (μερικά από τα έργα της οποίας μπορείτε να θαυμάσετε παρακάτω) ......


















Φυσικά κάθε επίσκεψη στην Θεσσαλονίκη συνοδεύεται και από μοναδικές συναντήσεις, με φίλους αγαπημένους πια.... που άλλες από αυτές έγιναν μπροστά στις κάμερες και άλλες όχι!!!!
Ξανά μαζί λοιπόν με την Μαρία, την Μάγδα, την Ρένα, την Αχτίδα, την Ανθούλα, την Ειρήνη, την Αννέτα, την Ολυμπία, την Γλυκερία, την Γιωργία, την Μαρία, την Μαίρη και .......
για κουβεντούλες στα σπίτια συνοδευόμενες από μοναδικές πίτες και υπέροχα γλυκά, μα και νυχτερινές εξορμήσεις με τσιμπούσια, γέλια, πειράγματα, παπαράτσι, κεράσματα και νυχτερινές βόλτες!!!!




Όμως όπως είπα και στην αρχή ο βασικός μου προορισμός ήταν η όμορφη πόλη της Βέροιας.....















 "Το Σπίτι της Βεργίνας".......  



μια και όταν πέταξαν οι "ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ της ΚΑΡΔΙΑΣ" ένας μικρός άγγελος που φιλοξενείτε σε αυτό μου είχε ζητήσει να ξανάρθω και εγώ το είχα υποσχεθεί.....  "Θέλω να έρθεις να πάμε βόλτα και να φάμε παγωτό" ήταν η επιθυμία μπορείς να πεις όχι??????



Έτσι μαζί με την Δήμητρα και με συντροφιά - την αγαπημένη συμμαθήτρια της Μπέττυς - την Μαρία, έχοντας για  συνοδό τον υπέροχο σκυλάκο της τον Λούη βρίσκομαι για δεύτερη φορά στο σπίτι των μικρών αγγέλων.... 



στο σπίτι που οι αγκαλιές και τα γέλια μάλλον περισσεύουν..... και μάλλον δεν υπάρχουν λόγια για να σας πω πόσο όμορφα περάσαμε, τόσο εμείς....





όσο και ο σύντροφος μας ο Λούης, ο οποίος βρήκε υπέροχη συντροφιά το σκυλάκι που τα παιδιά φιλοξενούν!!!!!



Την ώρα που τα παιδιά θα πήγαιναν για την μεσημεριανή τους ανάπαυση..... με συντροφιά πλέον τον μικρό μου άγγελο φύγαμε για την πόλη, βλέπεις εκκρεμούσε η υπόσχεση για παγωτό.....

Περάσαμε από το σπίτι της Μαρίας για να προφυλαχθούμε από την δυνατή βροχή,  και μέχρι να βγούμε για παιχνίδι και παγωτό,  τα παιδιά και ο σκύλος βρήκαν τον τρόπο να γεμίσουν τον χρόνο τους....





Αργά το απόγευμα όταν ο ήλιος πήγαινε προς την δύση του αποχωριστήκαμε την μικρή μας φίλη, με την υπόσχεση πως δεν θα την ξεχάσουμε και φυσικά σε κάποια στιγμή θα βρεθούμε και πάλι κοντά της..... 



Τότε ήταν που βάζοντας τα κεράσια σκουλαρίκια.....



βγήκαμε για να συναντήσουμε τους φίλους μας στην Βέροια, τον Τέλη, την Μαίρη, την Μαρία και την Λευκή.... αυτούς που μαζί τους μοιραστήκαμε υπέροχες στιγμές τώρα, μα και τότε στο πέταγμα των "Χαρταετών"!!!!


Ευχαριστώ όλους τους φίλους που συνάντησα σε αυτό το ταξίδι, που μου χάρισαν υπέροχες στιγμές, όμορφα δώρα, την μοναδική συντροφιά τους, την υπέροχη φιλοξενία τους, όλους εσάς που και αυτή την φορά με ακολουθήσατε, μα πιο πολύ ευχαριστώ τον "μικρό άγγελο" 


που τρύπωσε στην ζωή την δική μου και της Δήμητρας....


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...