Η έκφραση είναι - μόνη αυτή - για έναν καλλιτέχνη ο υπέρτατος και μοναδικός τρόπος ζωής.
Ζούμε γιατί εκφραζόμαστε.

"ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΪΛΝΤ"


Δεν υπάρχει αληθινή ηδονή, εκτός από εκείνη που δίνει η δημιουργικότητα. Είτε φτιάχνει κανείς μολύβια, είτε μπότες, είτε ψωμί, είτε παιδιά. Χωρίς δημιουργία δεν υπάρχει αληθινή ευχαρίστηση.
"ΛΕΩΝ ΤΟΛΣΤΟΙ"

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Μικρά δώρα....


Μικρά δωράκια που έφτιαξα για κάποιες φίλες έχω να σας δείξω σήμερα, δωράκια μικρά και συμβολικά αλλά σίγουρα φτιαγμένα με αγάπη.

Μια όμορφη χαρτοπετσέτα ήρθε και στρώθηκε πάνω στο ξύλινο κουτί και στολίστηκε με πατίνες... 3d effect... metallic effect... relief paint....   

τα πλευρικά μέρη του κουτιού βάφτηκαν με μεταλλικό gris souris ακριλικό, περάστηκαν με κρακελέ ενός συστατικού,  ασημί και χρυσή πατίνα...


το εσωτερικό βάφτηκε με περλέ ακρυλικό χρώμα και στολίστηκε με χρυσό relief paint.


Πιστεύω ότι το κουτί θα μπορέσει άνετα να χρησιμοποιηθεί σαν μικρή μπιζουτιέρα  ή θα καταφέρει να φιλοξενήσει μικρά αντικείμενα σε ένα γυναικείο γραφείο!!!


Το ξύλινο επιτραπέζιο ρολόι φτιάχτηκε  με κάπως ρομαντική διάθεση....


Του έκανα τεχνική παλαίωσης.... κρακελέ ενός συστατικού, το πέρασα με με υγρές πατίνες αλλά και δακτυλοπατίνες, 


το στόλισα με μικρά decoupaρισμένα λουλουδάκια...


 και το μικρό ξύλινο επιτραπέζιο ρολογάκι  είναι έτοιμο για να φτάσει στην παραλήπτρια του!!!


Το όμορφο μπουκάλι από το ουίσκι, δεν θέλησε να πάει προς τον κάδο ανακύκλωσης, μεταμορφώθηκε φορώντας διαφορετική φορεσιά από κάθε πλευρά....





και θα εκτελεί από εδώ και εμπρός χρέη κηροπήγιου στο σπίτι μιας φίλης της κόρης μου!!!

Μαζί με τα δωράκια των φίλων, φτιάχτηκαν και τρία μικρά ξύλινα κουτιά για το bazaar.... 




Μια χαρτοπετσέτα με λουλούδια, τα οποία με την βοήθεια πάστας έγιναν 3D... 

στόλισε το πράσινο κουτί...


 στο οποίο επίσης έγινε ψιλό κρακελέ και προστέθηκαν και δύο ανάγλυφα στοιχεία


Ένα όμορφο χαρτί (μιας άλλης εποχής) ήρθε να στολίσει το μικρό κουτάκι...


το οποίο αφού πατιναρίστηκε είναι έτοιμο να φιλοξενήσει card visit ή αγαπημένα στυλό 


Το όμορφο κοριτσάκι της χαρτοπετσέτας, φόρεσε ένα δαντελένιο κοκαλάκι στα μαλλιά... ένα μικρό σκουλαρικάκι...


και ήρθε να στολίσει το επόμενο ξύλινο κουτάκι....


το οποίο χρωματίστηκε με ακρυλικά και στολίστηκε και αυτό με κορδελίτσα και δαντέλα!!!! 


Δυστυχώς η τεμπελιά μου και τα ταξίδια που έπεσαν το ένα επάνω στο άλλο δεν μου άφησαν χρόνο για να μπορέσω να φτιάξω κάτι περισσότερο.... πιστεύω όμως έστω και με αυτά να κατάφερα να βοηθήσω στην επιτυχία και αυτού του σκοπού!!!!

Πολλά φιλιά σε όλους σας και ένα μεγάλο συγνώμη που δεν πρόλαβα να σας απαντήσω στα σχόλια της προηγούμενης μου ανάρτησης, αλλά έπρεπε να τελειώσω τα κουτάκια μου που σήμερα το μεσημέρι παραδόθηκαν!!!!!!!!




Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Βγήκαν από τα κουτιά τους.......... για να παρελάσουν!!!!!!


Δεν πίστευαν ποτέ ότι θα ξαναδούν το φως του ήλιου....   χρόνια ολόκληρα κλεισμένα μέσα στα κουτιά τους περίμεναν υπομονετικά!!!!
Και ξαφνικά ανάμεσα σε κάποια ταξίδια της κυράς τους τα κουτιά άρχισαν να βγαίνουν από τα πατάρια.... να ανοίγουν.... και τα ρούχα να έρχονται στην αγκαλιά της και μετά να ξαπλώνονται στους καναπέδες για φωτογράφιση!!!!!!

- Καλά πως ήταν αυτό και μας θυμήθηκες???? την ρώτησαν έκπληκτα τα ρούχα
- Σταματήστε να φλυαρείτε και σταθείτε να φωτογραφηθείτε λέγοντας την μικρή σας ιστοριούλα...
 η κ.Λιάννα  που έχει το μπλοκοσπιτάκι με το όνομα Χωρίς Ειρμό διοργανώνει "Vintage επίδειξη μόδας"!!!!!!!! θα είστε λίγο ασιδέρωτα βέβαια, αλλά αν σιδερωθείτε μετά από τόσα χρόνια κλεισούρας πάει καήκατε... και εγώ δεν θέλω να σας χάσω, μπορεί να σας έχω κλεισμένα στα κουτιά αλλά σας αγαπώ!!!!!!!!

Τα ρουχαλάκια βγήκαν χαρούμενα από τα κουτιά προσπάθησαν να στηθούν όμορφα για την φωτογράφιση και άρχισαν να λένε την μικρή τους ιστοριούλα!!!!

Εμείς είμαστε τα αγαπημένα σου ζακετάκια, που σε ζεστάναμε τον πρώτο χειμώνα της ζωής σου.... 
Εγώ είμαι το άσπρο φουστανάκι με την σφηκοφωλιά, εμένα φόρεσες όταν έκανες την πρώτη σου  βόλτα περπατώντας ... εννέα μηνών ήσουν....   πάνε πολύ περισσότερα από 50 χρόνια από τότε!!!!
Εγώ πάλι είμαι το πρώτο σου επίσημο φόρεμα (από μεταξωτή οργάντζα αν θέλεις να ξέρεις) .... σε συνόδευσα στην εκκλησία για να βαφτιστείς!!!!
Και εγώ είμαι το Βαπτιστικό σου φουστανάκι.... μαζί με το καπελάκι σου !!!!
Εγώ ήμουν το αγαπημένο σου φουστανάκι της βόλτας με τον μπαμπά σου στο Εθνικό κήπο  (Βασιλικό κήπο τον έλεγαν τότε... μην νομίσει ο κόσμος ότι είσαι και μικρούλα) με φορούσες πάντα μαζί με το υπέροχο καπελάκι γιατί ήσουν μια πολύ σικάτη μικρούλα όταν ήσουν 10 χρονών.... μετά έγινες αγοροκόριτσο!!!!!


Αρκετά χρόνια αργότερα ήρθα στην ζωή εγώ....  σίγουρα θα με θυμάσαι μια και είμαι το φόρεμα από το νυφικό σου.....   αφού αποφάσισες να παντρευτείς με σιγκούνι!!!! 
 Είμαι όλο φτιαγμένο από μεταξωτό ύφασμα και κεντημένο 
στο χέρι με μεταξωτές κλωστές!!!


Αυτά είπαν τα ρουχαλάκια...........  έμειναν για λίγο στην αγκαλιά της κυράς τους, που τα κοιτούσε με μάτια βουρκωμένα και τα χάιδευε σαν μωρά....   και μετά αφού πήραν μια βαθιά ανάσα, χώθηκαν και πάλι στα κουτιά τους, κάνοντας το ένα στο άλλο μια ερώτηση: 
- Πότε λες ότι θα ξαναβγούμε από τα κουτιά μας?????




Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Όταν ο Βορράς συναντιέται με τον Νότο!!!!!!!

Δούλεψα όσο δούλεψα με τους κουμπαράδες.... και μετά τεμπελιά και βόλτα!!!!!
Είναι που δεν μου αρέσει καθόλου η Θεσσαλονίκη.... είναι που δεν έχω  κανέναν σε αυτήν την πόλη.... είναι που ετοιμαζόταν και μια έκπληξη....  και να που βρέθηκα και πάλι να πίνω το καφεδάκι μου στο  Marche Bistro της Ιωάννας (κόρης της ΑΧΤΙΔΑΣ μας) παρέα με τις αγαπημένες μου φίλες....



την Αχτίδα, την Γιούλα και την Μαρία.....
σε λίγο στην παρέα προστέθηκαν και η Ρένα με την Μαρία....




και η κουβέντα και τα γέλια μας κράτησαν μέχρι αργά το βράδυ!!!!
Αποχαιρετήσαμε την Αχτιδούλα που δυστυχώς δεν μπορούσε να έρθει μαζί μας και πήγαμε για να τσιμπήσουμε κάτι,  σε ένα μικρό μαγαζάκι με νόστιμο φαγητό που το έχει ένας μάλλον φιλόσοφος ταβερνιάρης...












εκεί προς μεγάλη μου έκπληξη είδα να κρέμεται στον τοίχο ένα από τα συρτάρια που είχα φτιάξει πέρυσι για την έκθεση των συρταριών!!!


To πρωινό του Σαββάτου η παρέα είχε δώσει ραντεβού γύρω στις 11:30 για καφέ... και βέβαια όλοι ήρθαν στην ώρα τους μια και περίμεναν να δουν ποιο θα ήταν το πρόσωπο που θα συναντούσαν!!!! Παρόλο που είχαν κάνει μεγάλες προσπάθειες για να μάθουν τι έκρυβε η έκπληξη που τους είχα πει, δεν κατάφεραν να με κάνουν να ομολογήσω και η αγωνία τους ήταν μεγάλη!!!!! 
Εσείς τι λέτε ποια φίλη blogger μπορούσε να κρύβεται πίσω από ένα κουτί κρητικά σκαλτσούνια??? 

Μα φυσικά  η αγαπημένη σε όλους μας Ρούλα  η "Σμαραγδένια" με τον κ.Γιώργο τον πρωτομάστορα των υπέροχων ξύλινων σπιτιών!!! 
Οι φωνές... τα γέλια... οι αγκαλιές έκαναν τους περαστικούς να μας κοιτούν με απορία.... αλλά εμάς δεν μας ένοιαζε.... το θαύμα είχε γίνει "Ο Βορράς είχε ενωθεί με τον Νότο" με έναν τρόπο μαγικό....

Περάσαμε ένα υπέροχο πρωινό, με γέλια και κουβεντούλα...   και νομίζω πως οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους, δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια!!!!!!









Το ίδιο βράδυ οι παρέα που όσο πέρναγε η ώρα γινόταν και μεγαλύτερη..... θέλοντας να γιορτάσει αυτή την υπέροχη συνάντηση μαζεύτηκε για φαγοπότι.....


Αυτό ήταν άλλο ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο μαζί με φίλους καρδιάς.....
Δυστυχώς υποχρεώσεις με ανάγκασαν να αφήσω την όμορφη παρέα και να γυρίσω και πάλι στην βάση μου.... είχα περάσει όμως για άλλη μια φορά υπέροχα,  και φυσικά είμαι σίγουρη πως θα υπάρξουν και άλλες πολλές τέτοιες όμορφες συναντήσεις και γνωριμίες!!!!

Βέβαια γύρισα με περισσότερες αποσκευές....  μια και τα δώρα δεν έλειψαν ούτε αυτή την φορά!!!

Μια όμορφη ποδιά και η υπέροχη χαρτοπετσετοθήκη δωράκι από την Ρουλίτσα!!!!


ένα βαζάκι φτιαγμένο από τα μαγικά χέρια της Αχτιδούλας και γλυκό του κουταλιού!!!


και το πανέμορφο Σαλιγκάρι της Ρένας!!!!


Θα σας αφήσω αφού σας ευχηθώ να έχετε μια πολύ όμορφη εβδομάδα!!!!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...